Voor de kost

Henk van den Boogaart vertelt...

Druk op het grijze driehoekje om het audio-fragment te starten.

“Het meeste over de Beerse Overlaat heb ik gehoord van mijn vader. Hij was een ganzenvanger en dat deed hij achter in de polder. Maar in de winter moesten ze meestal verkassen want dan stond het water van de Beerse Overlaat te hoog. Dat betekende dat hij de netten, waarmee hij de ganzen ving, van het weiland moest halen. Met roeiboten ging hij dan met de netten via de sloten naar het “hog” dus naar het dorp Lith toe om ze daar te vangen. Een route naar Lith die men meestal nog wel lang kon blijven lopen was de route via de hooggelegen Adsteeg, de latere Hertog Janstraat. Wat ik begreep is dat ze meestal lopend het water van de Beerse Overlaat konden voorblijven voordat het bij Lith was. Als het water erg hoog werd kwam het tot aan de boerderij van Gerard van Geffen, waar nu van Delft woont, en achter tot aan het Engwijk. Dat maakte mijn vader als ganzenvanger dus ’s winters vaak mee. Ik weet niet of het ooit verteld is. Maar in het Wild woonde Dries de Pruis, alias Dries van Rossum. Hij woonde in een huisje ” Het Gansje” wat er nu nog staat in Alem als je het veerpont afkomt aan de linkse kant. Dries en zijn broer Marinus die deden duikvogel vangen. In de winter gingen ze zonder beschermende kleding ’s nachts tot borsthoogte het koude water in, om duikvogels te vangen. Deze vogels werden gewoon gevangen voor consumptie. Naast de duikvogels werden ook andere eend soorten gevangen zoals kuifeenden en brilduikers. In Lith werd dit niet gedaan want hier hadden ze de eendenkooien en ving men eenden zoals mijn vader. Die ving veel soorten eend met zijn klapnetten op de her en der hoog gelegen weilanden. Eenden waren er volop door de Beerse Overlaat en hij kon daarom goed de kost verdienen. Van de verkoopopbrengst van de gevangen eenden aan de burgerij op de Bossche markt kon de vader van Henk zijn eerste koeien kopen.”